Het is gebruikelijk – vooral in de westerse medische wetenschap – ons lichaam te zien als materie, als een massa van vlees en bloed. Weliswaar een uiterst kunstig en knap in elkaar stekende massa die steeds minder geheimen kent naarmate …de medische wetenschap vordert. Het lichamelijke functioneren wordt verklaard in termen van DNA, daarmee is het levende lichaam gereduceerd tot een verzameling chemische processen.

Een nog ruimere visie is het lichaam te zien als bewustzijn, als licht, als liefde. Iedere cel, ieder orgaan, ieder bot, iedere spier in ons lichaam is doordrongen van bewustzijn, van licht, van liefde. Doordrongen van een oneindige intelligentie.
New age bla bla? Spinsels van een geesteszieke? Gepraat van iemand onder drugsinvloed? Nee, dit besef vind je terug in alle oude spirituele en aardse leren. Afgelopen week heb ik het zelf aan den lijven moge ervaren in de Masterclass van de Rebalancing School ‘Arun Conscious Touch’. Een vorm van liefdevol en bewust aanraken die ontwikkeld is door één de grondleggers van de Rebalancing School genaamd Anubuddha.

Een van de inzichten tijdens de training was dat als je het lichaam met bewustzijn en liefde aanraakt, het lichaam zich gezien voelt. Het lichaam ontspant zich op een diep nivo – fascia ontspant zich ondermeer – en herinnert zich de natuurlijke blauwdruk van hoe het dient te functioneren. Het geneest en heelt.
Niet degene die aanraakt is hierbij de genezer. Er is geen sprake van dokter en patiënt. Van therapeut en cliënt. Van wetende en onwetende. Van helper en hulpeloze. Nee is er sprake van een ontmoeting met een medemens, zoals jij en ik.
Ook is geen sprake van een behandeling of sessie. Nee de ontmoeting is veeleer een meditatie waarin woordeloos bewustzijn en liefde zich in elkaar herkennen. Niets wordt gedaan en niets veranderd. Bewuste aanwezigheid en wakkere, liefdevolle handen maken dat het lichaam zich herkend voelt en zich zijn ware aard van bewustzijn en liefde herinnert. Op simpele en eenvoudige wijze.

door Joost Roks (Rebalancer)