De interne waarnemer in ons, is altijd in het hier en nu aanwezig. Daar waar gedachten ons bezig houden met het verleden of de toekomst, is in het NU de vrije beweging en het plezier te vinden. Maar hoe?
Hoe kan ik meer loskomen van de maalstroom van gedachten? De mind die altijd wel aanwezig lijkt te zijn en maakt dat ik mijn lijf maar gedeeltelijk bewoon, die beoordeelt, vergelijkt en doelgericht al naar de volgende activiteit gaat?
Tussen 2 gedachten in is een ruimte, een aanwezig zijn in het moment, los van ervaringen uit het verleden en nog niet bezig met de volgende stap…
Het lichaam is altijd in het moment, hoe mooi is dat! Door me te richten op de adembeweging in mijn lichaam ben ik direct weer aanwezig in het nu. Als ik een kopje thee maak en ik observeer de damp die uit het kopje opstijgt, ben ik direct weer in het nu.
Als ik tijdens het waarnemen van mijn ademhaling, spanning in het middenrif waarneem, is mijn neiging om er iets van te vinden. Ik observeer deze neiging, zonder hierover te oordelen, zonder het anders te willen. Zo houdt mijn innerlijke waarnemer de regie, zo kom ik telkens weer terug bij dat wat er hier in dit moment aanwezig is.